تکامل حسگرهای دوربین گوشی های هوشمند سفری قابل توجه بوده است که با پیشرفت در فناوری، کاهش سنسورهای دوربین و افزایش تقاضای مصرف کنندگان برای قابلیت های عکاسی بهتر مشخص شده است.
در زیر مروری کوتاه بر تمامی مراحل کلیدی در تکامل سنسورهای دوربین گوشی های هوشمند آورده شده است:
اولین دوربین ها
در آغاز دهه سال 2000 اولین گوشی های هوشمند با دوربین داخلی ظاهر شدند. این دوربین ها وضوح بسیار پایینی داشتند (اغلب در اطراف 0,3 تا 1 مگاپیکسل) و تصاویری با کیفیت پایین تولید کرد.
مسابقه مگاپیکسلی
از اواسط نوجوانی اش 2000 تا اوایل دهه 2010، سازندگان گوشی های هوشمند شروع به رقابت با یکدیگر بر روی مگاپیکسل سنسورهای دوربین کردند و سعی در ارائه وضوح بالاتر داشتند. در این مدت، ما شاهد انتقال از سنسورهای زیر بودیم مگاپیکسلی 5 در حسگرهای 8، 12 مگاپیکسل و در نهایت حتی مگاپیکسلی 16. با این حال، سنسورهای مگاپیکسلی بالاتر به تنهایی کیفیت تصویر بهتر را به دلیل محدودیت در اندازه و فناوری سنسور تضمین نمی کنند.
روی کیفیت تصویر تمرکز کنید
سازندگان شروع به تمرکز بر بهبود کیفیت تصویر کردند و نه فقط افزایش تعداد مگاپیکسل. این منجر به معرفی فناوری هایی مانند حسگرهای نور پس زمینه (BSI) که باعث می شود نور بیشتری به سنسور برسد و در نتیجه عملکرد بهتری در نور کم و کیفیت تصویر بهتری داشته باشد.
دوربین دوگانه و سه گانه (اواخر دهه 2010)
در اواخر دهه 2010، سازندگان شروع به استفاده از چندین سنسور دوربین در گوشی های هوشمند کردند. تنظیمات دوربین دوگانه رایج شد و ویژگی هایی مانند زوم اپتیکال، تشخیص عمق و بهبود عملکرد نور کم. برخی از تولیدکنندگان گوشی های هوشمند حتی تنظیمات دوربین سه گانه را به کار گرفته اند و به آن اضافه می کنند لنزهای اولترا واید در دستگاه های خود
پشتیبانی بهتر از طریق نرم افزار
در اواخر دهه 2010 تا کنون، تولیدکنندگان گوشی های هوشمند بیشتر بر روی پشتیبانی بهتر از طریق نرم افزار، استفاده بیشتر از ویژگی ها و قدرت پردازش چیپست ها، ایجاد الگوریتم های ویژه Ai برای بهبود کیفیت تصویر تمرکز کردند. ویژگیهایی مانند حالت پرتره (شبیهسازی تاری پسزمینه)، حالت شب (گرفتن عکسهای بهتر در شرایط کم نور) و HDR (ترکیب نوردهی چندگانه) تجربه کلی عکاسی در تلفنهای هوشمند را بسیار بهبود بخشیده است.
لنزهای پریسکوپ و گوشی های هوشمند تاشو
از هزینه ها از دهه 2010 تاکنون، برای دستیابی به زوم اپتیکال بیشتر بدون افزایش ضخامت گوشی، برخی از سازندگان ابتدا سیستمهای دوربین جدید به سبک پریسکوپ را معرفی کردند که از آینهها برای هدایت نور استفاده میکنند.
علاوه بر این، با ظهور اولین گوشیهای هوشمند تاشو، چالشها و فرصتهای جدیدی برای قرارگیری و عملکرد دوربین به وجود آمد.
سنسورهای بزرگ
از جانب دهه 2020 و سپس برخی از تولیدکنندگان گوشی های هوشمند دوباره شروع به افزایش تعداد مگاپیکسل سنسورها کردند، اما این بار سنسورها در عین حال ابعاد فیزیکی بزرگی دارند. سنسورهای بزرگتر امکان جذب بهتر نور و بهبود دامنه دینامیکی را فراهم میکنند و به کیفیت کلی تصویر بهتر کمک میکنند.
دوربین های زیر صفحه نمایش
دهه 2020 نوآوری جدیدی را به ارمغان آورد که شامل ادغام دوربین سلفی جلو در زیر صفحه نمایش می شود و نیاز به بریدگی های ناخوشایند و ناچ های زشت را در صفحه نمایش دستگاه ها از بین می برد. اگرچه این فناوری هنوز در مراحل اولیه خود است، اما این پتانسیل را دارد که یک تجربه واقعی تمام صفحه را برای گوشی های هوشمند به ارمغان بیاورد.
تثبیت سنسور افست (OIS)
دهه 2020 ویژگی مهم دیگری را به همراه داشت که از سیستمهای لنز سنتی دوربینهای DSLR الهام گرفته شده است. بنابراین تثبیت تغییر سنسور که به نام OIS نیز شناخته می شود در برخی از گوشی های هوشمند معرفی شد. این فناوری به خنثی کردن حرکات و ارتعاشات دست کمک میکند و در نتیجه فیلمهای روانتر و عکسهای واضحتر میشود.
شورشی آی در مقابل دوربین
Η هوش مصنوعی (Ai) همچنان نقش مهمی در بهبود عکاسی گوشی های هوشمند ایفا می کند. ویژگی های مجهز به هوش مصنوعی شامل تشخیص صحنه، بهبود تصویر و حتی ترجمه زبان بلادرنگ از طریق اپلیکیشن دوربین است.
تکامل حسگرهای دوربین گوشیهای هوشمند با ترکیبی از پیشرفتهای سختافزاری، نوآوریهای نرمافزاری و خواستههای کاربران هدایت میشود. با پیشرفت تکنولوژی، میتوانیم انتظار پیشرفتهای هیجانانگیزتری در عکاسی با گوشیهای هوشمند داشته باشیم.
فراموش نکنید که آن را دنبال کنید Xiaomi-miui.gr در اخبار گوگل تا بلافاصله در مورد تمام مقالات جدید ما مطلع شوید! همچنین اگر از RSS reader استفاده میکنید، میتوانید صفحه ما را به سادگی با دنبال کردن این پیوند >> به لیست خود اضافه کنید https://news.xiaomi-miui.gr/feed/gn
ما را دنبال در تلگرام به طوری که شما اولین کسی باشید که از همه اخبار ما مطلع می شوید!