Η ناسا شروع کرده است سیستم های فضاپیمای وویجر را غیرفعال می کند، شروع پایان آن را نشان می دهد حرفه ای 50 ساله از آشکارساز
Το وویجر 1 و ویجر 2 -دو آشکارساز یکسان- آن را راه اندازی کرد 1977 و در فضای بین ستاره‌ای تا لبه منظومه شمسی سفر کرد و به بشریت نگاه دقیق‌تری به قمرهایش داد. مشتری و زحل.
در حال حاضر، با این حال، ناسا باید شروع به محدود کردن فرآیندهای دو "مسافر" به منظور ادامه فعالیت تا 2030. "ما 44 سال و نیم هستیم"، او می گوید رالف مک نات، فیزیکدان آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز، در علمی آمریکا. "بنابراین ما بیش از 10 برابر گارانتی ماشین آلات بوده ایم'.
اولین قایق مسافر کشتی یا وسیله مسافری دیگری دارای چهار اندام عملکردی باقی مانده است، در حالی که ویجر 2 دارای پنج است که همگی از تبدیل پلوتونیوم به تجزیه به الکتریسیته انرژی می گیرند. قدرت این باتری هر سال حدود چهار وات کاهش می یابد، بنابراین ناسا انتخاب های دشواری در مورد خاموش کردن آن انجام می دهد. در سال 2019، مهندسان مجبور شدند گرمایش آشکارساز پرتوهای کیهانی را خاموش کنند، یک قطعه کلیدی از تجهیزات برای تشخیص زمانی که وویجر 2 در حال بیرون آمدن از خورشید است - مگنتوسفر، اخترکره و بیرونی ترین لایه خورشید.
ابزار نهایی که ناسا غیرفعال می‌کند احتمالاً مغناطیس‌سنج و ابزار علم پلاسما موجود در بدنه فضاپیما است. اینها توسط گرمای بیش از حد کامپیوترها گرم می شوند، در حالی که بقیه در یک گلوله فایبرگلاس به طول 13 متر آویزان شده اند، به این معنی که ممکن است به زمان بیشتری برای خنک شدن نیاز داشته باشند.
هر دو کشتی به قدری از زمین دور هستند که رسیدن یک سیگنال رادیویی تقریباً 22 ساعت طول می کشد ویجر 1 و کمی بیش از 18 برای ویجر 2 - حتی زمانی که با سرعت نور سفر می کنید.
برای هر روزی که قایق جلوتر می رود، سه تا چهار ثانیه دیگر نور در این زمان اضافه کنید. همچنین گوش دادن به ارتباطات Voyagers را برای زمین دشوارتر می کند. «زمین مکانی پر سر و صدا است"، او می گوید گلن ناگل، مسئول رویکرد و ارتباط در تأسیسات خود است شبکه فضایی عمیق در کانبرا، استرالیا. "رادیو، تلویزیون، تلفن های همراه - همه آنها سر و صدا می کنند. و بنابراین شنیدن این زمزمه های کوچک از سفینه فضایی روز به روز دشوارتر می شود'.
با این حال، کاربرد فضاپیما بسیار فراتر از انتظارات اخترشناسان بوده است - انتظار می رود خیلی زود به فضای بین ستاره ای برسد، اگرچه 300 سال دیگر طول می کشد تا به لبه منظومه شمسی برسد.
«تعداد نرم افزارهای موجود در این ابزارها کم است. هیچ ریزپردازنده ای وجود ندارد - آنها در آن زمان وجود نداشتند!». گفت استاماتیوس کریمیزیس، رئیس افتخاری دپارتمان فضایی در جانز هاپکینز APL و طراح سیستم آشکارساز ذرات باردار کم انرژی [LECP] در کشتی
«بطور کلیآقای کریمیزیس ادامه می دهد.فکر می‌کنم این ماموریت طولانی شد، زیرا تقریباً همه چیز سیم‌کشی شده بود. مهندسان امروزی نمی دانند چگونه این کار را انجام دهند. من نمی دانم که آیا هنوز امکان ساخت چنین سفینه فضایی ساده ای وجود دارد یا خیر. وویجر جدیدترین در نوع خود است.»
فراموش نکنید که آن را دنبال کنید Xiaomi-miui.gr در اخبار گوگل تا بلافاصله در مورد تمام مقالات جدید ما مطلع شوید! همچنین اگر از RSS reader استفاده می‌کنید، می‌توانید صفحه ما را به سادگی با دنبال کردن این پیوند >> به لیست خود اضافه کنید https://news.xiaomi-miui.gr/feed/gn
ما را دنبال در تلگرام به طوری که شما اولین کسی باشید که از همه اخبار ما مطلع می شوید!
